Οι επεκτάσεις προγράμματος περιήγησης θεωρούνται συχνά ακίνδυνα εργαλεία που προσθέτουν ευκολία, βελτιώνουν την παραγωγικότητα ή προσαρμόζουν την καθημερινή πλοήγηση στο διαδίκτυο. Στην πραγματικότητα, ορισμένες επεκτάσεις λειτουργούν πολύ πέρα από τον δηλωμένο σκοπό τους, συλλέγοντας σιωπηλά προσωπικά δεδομένα χωρίς να ενεργοποιούν προειδοποιήσεις από λογισμικό ασφαλείας ή να συμπεριφέρονται όπως τα κλασικά κακόβουλα προγράμματα. Το 2025, αυτή η απειλή παραμένει υποτιμημένη, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία από ερευνητές κυβερνοασφάλειας και προμηθευτές προγραμμάτων περιήγησης.
Σε αντίθεση με το παραδοσιακό κακόβουλο λογισμικό, οι επεκτάσεις εγκαθίστανται συνήθως με τη συγκατάθεση του χρήστη. Προστίθενται απευθείας από επίσημα καταστήματα και συχνά ζητούν εκτεταμένα δικαιώματα που εκ πρώτης όψεως φαίνονται λογικά. Η πρόσβαση στο ιστορικό περιήγησης, στις ενεργές καρτέλες, στα cookies ή στα δεδομένα φορμών παρουσιάζεται συχνά ως απαραίτητη για τη λειτουργία τους.
Το πρόβλημα εμφανίζεται όταν αυτά τα δικαιώματα καταχρώνται. Μόλις εγκατασταθεί, μια επέκταση λειτουργεί μέσα στο περιβάλλον του προγράμματος περιήγησης με μόνιμη πρόσβαση στη δραστηριότητα του χρήστη. Δεν χρειάζεται να εκμεταλλευτεί ευπάθειες του συστήματος ή να παρακάμψει μηχανισμούς ασφαλείας, καθώς το ίδιο το πρόγραμμα περιήγησης παρέχει την απαιτούμενη πρόσβαση.
Έως το 2025, έλεγχοι ασφαλείας έχουν δείξει ότι ακόμη και επεκτάσεις με εκατομμύρια λήψεις μπορεί να περιλαμβάνουν κρυφά στοιχεία παρακολούθησης, τρίτους διαμεσολαβητές δεδομένων ή ασαφείς πρακτικές διαμοιρασμού πληροφοριών. Σε πολλές περιπτώσεις, ο κίνδυνος γίνεται αντιληπτός μόνο μετά από λεπτομερή ανάλυση του κώδικα.
Οι περισσότεροι χρήστες εγκρίνουν αιτήματα δικαιωμάτων χωρίς να τα εξετάζουν προσεκτικά. Οι επεκτάσεις συχνά ζητούν άδεια για «ανάγνωση και τροποποίηση όλων των δεδομένων στους ιστότοπους που επισκέπτεστε», μια διατύπωση που ακούγεται τεχνική αλλά παρέχει εκτεταμένο έλεγχο της διαδικτυακής δραστηριότητας.
Με αυτό το επίπεδο πρόσβασης, μια επέκταση μπορεί να καταγράφει διευθύνσεις URL, αναζητήσεις, σελίδες σύνδεσης και μοτίβα αλληλεπίδρασης. Ακόμη και αν δεν καταγράφονται άμεσα κωδικοί πρόσβασης, μπορούν να δημιουργηθούν λεπτομερή προφίλ συμπεριφοράς που επιτρέπουν την ταυτοποίηση ενδιαφερόντων και συνηθειών.
Επειδή αυτή η δραστηριότητα λαμβάνει χώρα αποκλειστικά μέσα στο πρόγραμμα περιήγησης, δεν ενεργοποιεί παραδοσιακούς δείκτες κακόβουλου λογισμικού. Δεν δημιουργούνται ύποπτα αρχεία και δεν τροποποιούνται διεργασίες του συστήματος.
Η σύγχρονη κλοπή δεδομένων βασίζεται ολοένα και περισσότερο σε νόμιμους τεχνικούς μηχανισμούς αντί για κακόβουλες εκμεταλλεύσεις. Οι επεκτάσεις προγράμματος περιήγησης αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αλλαγής. Χρησιμοποιούν επίσημα API που παρέχονται από τους κατασκευαστές των προγραμμάτων περιήγησης.
Πολλές επεκτάσεις δημιουργούν έσοδα μέσω συνεργασιών με εταιρείες ανάλυσης δεδομένων ή διαφημιστικά δίκτυα. Παρότι ορισμένες το αναφέρουν αόριστα στις πολιτικές απορρήτου, η πραγματική έκταση της συλλογής δεδομένων σπάνια γίνεται κατανοητή από τον μέσο χρήστη.
Το 2025, έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι ορισμένες επεκτάσεις μεταδίδουν δεδομένα περιήγησης σε πραγματικό χρόνο σε απομακρυσμένους διακομιστές, όπου τα δεδομένα συγκεντρώνονται, εμπλουτίζονται και μεταπωλούνται.
Μια συνηθισμένη τακτική είναι η κυκλοφορία μιας καθαρής και χρήσιμης επέκτασης, η οποία αποκτά εμπιστοσύνη και μεγάλο αριθμό χρηστών. Αργότερα, μέσω ενημερώσεων, προστίθεται κώδικας που επεκτείνει τις δυνατότητες παρακολούθησης.
Καθώς οι ενημερώσεις εφαρμόζονται αυτόματα, οι χρήστες σπάνια αντιλαμβάνονται τις αλλαγές. Το όνομα, η περιγραφή και οι αξιολογήσεις της επέκτασης παραμένουν τα ίδια, δημιουργώντας αίσθηση ασφάλειας.
Αυτή η στρατηγική καθυστερημένης ενεργοποίησης έχει καταγραφεί επανειλημμένα και παραμένει αποτελεσματική.

Οι επιπτώσεις των μη ασφαλών επεκτάσεων δεν περιορίζονται στη στοχευμένη διαφήμιση. Η πρόσβαση σε εταιρικούς πίνακες ελέγχου, υπηρεσίες cloud και εσωτερικά εργαλεία μέσω του προγράμματος περιήγησης εκθέτει και επαγγελματικά δεδομένα.
Σε περιβάλλοντα απομακρυσμένης και υβριδικής εργασίας, το πρόγραμμα περιήγησης αποτελεί το βασικό σημείο πρόσβασης σε ευαίσθητες λειτουργίες. Μια επέκταση με πρόσβαση σε περιεχόμενο σελίδων ή tokens σύνδεσης μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή εμπιστευτικών πληροφοριών.
Μέχρι το 2025, αρκετές αρχές προστασίας δεδομένων έχουν επισημάνει τις επεκτάσεις προγράμματος περιήγησης ως αυξανόμενο κίνδυνο συμμόρφωσης.
Η κλοπή δεδομένων μέσω επεκτάσεων είναι συνήθως παθητική και σταδιακή. Δεν εμφανίζονται εμφανή σημάδια όπως επιβράδυνση συστήματος ή αναδυόμενα παράθυρα.
Οι συνέπειες συχνά εμφανίζονται αργότερα, για παράδειγμα μέσω στοχευμένων επιθέσεων ή ιδιαίτερα εξατομικευμένων μηνυμάτων ηλεκτρονικού ψαρέματος. Σε αυτό το στάδιο, ο εντοπισμός της πηγής είναι εξαιρετικά δύσκολος.
Αυτή η καθυστέρηση συμβάλλει στη χαμηλή ευαισθητοποίηση και επιτρέπει σε επικίνδυνες επεκτάσεις να παραμένουν ενεργές για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Το 2025, τα smartphones έχουν εξελιχθεί πέρα από τα εργαλεία …
Σε μια εποχή αυξανόμενων απειλών για την κυβερνοασφάλεια και ανησυχιών …
Θα πρέπει να ξεκινήσουμε με το γεγονός ότι η υπηρεσία …
Τα διαδικτυακά καζίνο έχουν εξελιχθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία, κυρίως …
Το Spine ξεχωρίζει στο τοπίο των ψηφιακών κινούμενων σχεδίων για …